วันอาทิตย์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2558

วิธีการสูบลมให้ลมเข้าเร็วคือการใช้ที่สูบที่มีประสิทธิภาพ ตอนที่1

กรรมอีกเลย จงปล่อยให้เราไปทางสะพานแก้วนันตลอดไปเถิดยมบาลพูดขึ้นว่ไม่ได้ มึงต้องกลับไป เราไม่มึความปรานีแก่ใครทั้งนั้นพวกนายนิรยบาลทั้งลี่คนก็จัดการแก้เชือกที่มัดตัวอาตมาทังมือ ทั้งเท้าออกจนหมด เมื่อวิญญาณเห็นว่าไม่มีทางไหนแล้วที่จะพอ พึ่งได้นอกจากพูทโธจึงภาวนาขึ้นดังๆ ว่าพุทโธ พุทโธ พุทโธ 3 ครั้งเมื่อพวกทั้งลี่ได้ยินคำว่า พุทโธ ของเล่นเด็กคำเดียวก็หยุดทันที ต่อจาก นั้นวิญญาณก็ระลึกขึ้นได้ว่าขอเดชะพระลัมมาลัมพุทธเจ้า ผู้มีเมตตาต่อสัตวใดกทั้งหลาย ขอบารมีแห่งพระองค์ท่านจงช่วยด้วย ให้ไปดลจิตบันดาลแก่ยมบาล ให้ไปเข้าสิงร่างของเราในเมืองมนุษย์ บอกกับทุกคนด้วยว่า เรานั้น ไม่ผิดอะไรทั้งหมดถ้าหากเราไปพูดเองเขาก็จะไม1เชื่อกัน และให้ไปบอกด้วย ว่านรกนั้นมึจริงทุกอย่าง ขอให้ยมบาลไปบอกเขาอย่างนี้ ถ้าทำได้ ดั่งว่านี้ วิญญาณของเราจะยอมไปเข้าร่างเดิม ถ้าไม่ได้อย่างนี้จะไม่ ยอมไปเมืองมนุษย์อีกโดยเด็ดขาด ขอพระองค์ท่านจงช่วยเราด้วย พุทโธ พุทโธ พุทโธวิญญาณก็ภาวนาอย่างที่ว่านี้ไปเรื่อยๆ อีกไม่นานนักภาพพระ พุทธรูปที่ใด้ต้นโพธิ้ก็ได้แสดงอภินิหารทันทีครั้งแรก วิญญาณของอาตมาเห็นภาพนั้นเหมือนรูปปันกลับ มีชีวิตขึ้นมาจริงๆ คือเหมือนเป็นเนื้อหนังจริงและผ้าจีวรก็เหมือน  สระน้ำเด็กราคา ผ้าจริงๆต่อมาก็มืแสงรัศมีออกจากดวงเนตรของพระองค์เป็นสีเขียวพุ่ง ห่วงยางเป่าลม  ไปยังร่างของยมบาล เมื่อยมบาลเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นจากโต๊ะแต่ก็นั่งลง เสียอีก อาตมาก็ภาวนาว่า พุทโธ พุทโธ ขึ้นอีกที คราวนี้เป็น แสงรัศมีใหญ่กว่าครั้งก่อนพุ่งไปถูกยมบาลอีกหนหนึ่งเมื่อยมบาลเห็นอย่างนั้นก็ไม่สามารถนั่งอยู่ได้ จึงลุกขึ้นยืนทันที แล้วไปยังเมืองมนุษย์ อาตมาก็ตามไปด้วยเมืองนรกกับเมืองมนุษย์นั้น ตามความรู้สึกของวิญญาณเห็นว่า อยู่ไม่ห่างไกลกันเลย อยู่ใกล้กันเพียงนิดเดียวแต่มืหมอกบังอยู่มองกัน ไม่เห็นตลอดเวลาเมื่อวิญญาณอาตมาเดินมาถึงเมืองมนุษย์แล้วก็หยุดอยู่ที่หน้า บ้าน ส่วนยมบาลเข้าไปในบ้านทันใดนั้น ยมบาลเข้าไปในบ้านสิงร่างกายเนื้อของอาตมาที่นอน ตายอยู่บนเตียงนานแล้วโดยไม่มีใครรู้เพราะเป็นเวลากลางคืนร่างนั้นก็ลุกขึ้นกระโดดบนเตียง 3-4 ครั้ง ส่งเสียงคำรามสนั่น หวั่นไหวไปทั้งบ้าน ทุกๆ  สระน้ำไวนิลพกพา คนที่กำลังนอนหลับอยู่ในบ้านก็พากันตกใจ ตื่นคิดว่าเกิดเรื่องราวอะไรขึ้น ต่างคนต่างก็จุดตะเกียงออกมาดูแม่ของอาตมาว่าอาตมาเป็นบ้าเสียสติไปแล้ว ก็ช่วยกันเข้ามา จะมัดแต่ยมบาลผลักออกไปหมด บางคนคิดว่าผีเข้าสิง ต่างบนบาน ศาลกล่าวกันเป็นกันใหญ่เออ...พ่อจะมากินอะไรก็บอกดีๆ เถิด อย่าทำออกฤทธิให้มาก ไปเลยยมบาลในร่างอาตมาก็พูดขึ้นว่าฮึ่ม...อ้ายพวกมนุษย์ จงเข้าใจว่าเราไม่ใช่ผี เราคือยมบาลผู้ ยงใหญ่ในเมืองนรก

สระน้ำเด็ก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น